funerali i Berlinguer-it
........................
M’u duk mua, apo Kryeprokurori përmendi një ministër nën hetim? Ishim kaq të zënë me vrullet patriotike të Beogradit saqë nuk e mbajmë mend mirë. Por nëse Kryeprokurori paska indicie për 1 ministër, unë kam indicie për nja 3 a 4, madje dhe për plot Drejtorë institucionesh. Vetëm se unë nuk jam prokuror, nuk kam as dëshirë të përfundoj si Dritan Prifti dhe të akuzuarit të dalin ngadhnjyes, nuk kam as dosje të kopsitura dhe ndoshta asnjë media të gatshme t’i botojë po t’i kisha. Kam vetëm biseda me njerëz të rangjeve të ndryshme, që të tregojnë përvoja, gjëra që të ngrenë qimet përpjetë në lidhje me korrupsonin që po lidh gonxhe në nivele të ndryshme të qeverisjes së re. Ndaj, le të rrimë me atë që thotë Llalla, për të paktën një ministër nën hetim.
Si e ka hallin Llalla
Se pse e bëri Llalla atë deklaratë, mund të ketë shumë shpjegime. Dikush tha që po kërkon të negociojë me qeverinë hallet e veta personale. Edhe mundet. Edhe mundet që ato dosje të mos hapen kurrë por të përdoren si shantazh. Por, në frymën e kësaj mazhorance, edhe unë dëshiroj ta respektoj institucionin e Prokurorisë dhe ta marr për bazë atë që thotë Kreu i Prokurorisë. Pra, unë e besoj që është të paktën një ministër i përfshirë në situata korruptive. Se çfarë do Llalla, ka pak rëndësi. Sikurse, ka pak rëndësi edhe se çfarë di Rama.
Po Rama, e di kush janë?
Ndoshta Rama i njeh. Ndoshta jo. Nëse nuk e di kush janë, e ka mundësinë ta mësojë tashmë, pas deklaratës së Llallës. Duke parë kompromiset e mëparshme politike të Ramës, më e pakta që mund të kuptojmë është që ai do të rrijë pasiv. Dhe, në të vërtetë, fakti që djem e vajza të reja marrin guximin të përlyhen, të lë të mendosh se e kanë nuhatur që ka një qëndrim pasiv të kryeministrit ndaj korrupsionit brenda të vetëve. Mundet që Kryeministri të mos dalë t’i mbrojë nëse u plasin skandalet. Por, kjo nuk e shpëton kryeministrin. Ai nuk mund të presë kok-a-pilin e drejtësisë për të dënuar korrupsionin. Atij nuk i falet as që të jetë i pa-informuar, në një vend të vogël ku çdo informacion rrjedh. Një informacion që vjen deri tek unë nuk është e tolerueshme të mos dihet nga Kryeministri. Korrupsioni është së pari çështje e trupës qeverisëse, e moralit por jo vetëm, të saj. Është përgjegjësi e Kryeministrit të parandalojë. Korrupsioni bëhet çështje e drejtësisë kur “puna” ka mbaruar. Kryeministri nuk mund të presë që “po e kapën, e kapën” dhe “mirë t’i bëhet, le të shkojë në burg tani, që e kapën”. Aq më tepër, kur gjasat që drejtësia t’i shkojë deri në fund dosjeve, edhe me një Kryeministër pasiv, duket i pamundur.
Për mua, nuk ka rëndësi dhe aq dënimi i tyre, sa ç’ka dëmi i madh ndaj së ardhmes.
Ministra të rinj e të pistë
Futja në nivele të qeverisjes të të rinjve, jepte njëfarë shprese, që të etur për karrierë, këta do përpiqeshin të mbanin një standard moral të mos-abuzimit me pushtetin, të paktën jo në stilin klasik të vjedhjes banale përmes tenderave. Shanset që të përlyhen tani dhe më vonë të dalin në ujëra të pastra janë shumë të vogla. Sepse, siç thotë një film me partizanë, “gëlltit njeriu një lugë çorbë të prishur e pastaj vjell tërë jetën”. Jemi pikërisht në situatë pas-lufte, kur partizanët e 2013-s kanë hapur tasat e çorbës së prishur dhe kanë nxjerrë lugët nga brezi. Madje, mund të thuhet pa frikë, “garuzhdet”. E keqja e tyre personale është që do të jenë gjithmonë disa vetë në Tiranë që do të thonë “kush mo? Ai bq? Hajt se i bëj unë një telefon atij”. Janë njerëzit që kanë “dosjet” e tyre.
Dëmi
Ka shumë njerëz që do ia falnin a mirëkuptonin kësaj qeverie keq-administrimin, punësimin e militantëve, anashkalimin e konkurseve e të meritokracisë, por jo korrupsionin që na thau shpirtërisht, mendërisht e ekonomikisht në kohën e Berishës. Kjo po ndodh.
Gjasat janë që pavarësisht informacionit që po qarkullon e do të vazhdojë të qarkullojë jashtë mediumeve zyrtare të blera, të trembura ose të delegjitimuara më parë, kjo qeveri të rivotohet. Qoftë dhe për mungesë alternative ose dhe për efekt të formulës: “Ne vërtet vjedhim, por bëjmë punë”. Ndaj, ka shumë mundësi që kjo qeveri të mos penalizohet për korrupsionin që po shpërfaqet. Por, dëmi është më i thellë. E para, se korrupsioni bën që ti të përfaqësosh vetëm interesat e atyre me të cilët bën pazaret e pista. Paraja që futet në xhep, nuk është para e askujt. Është para që do të heqë një shërbim qytetarëve diku. Do u heqë mundësi ekonomike atyre që nuk vjedhin. Do përfaqësojë ata që shfaqen me zarf në dorë.
Por, e keqja më e madhe është që ky grup politik do të jetë brenda së majtës derisa të dalin në pension. Dhe, duke qenë se korrupsioni nuk zhvillohet individualisht, por në grup, e majta do të udhëhiqet nga një skuadër e përlyer dhe do të mbështetet nga biznese me xhepa të pisët. Njësoj si e djathta, që me sa duket nuk ka shans të pastrohet më. Për më keq, një klasë politike e përlyer do jetë përherë e shantazhueshme. Pra, do kemi dhe për 30 vjet, më e pakta, politikanë të përlyer. Të pistë. Në shërbim të mafies ekonomike. Ky do jetë standardi i politikës. Standard çorbash të prishura.
Andreoti dhe Berlinguer
Në TIFF-in e këtij viti (ku si për ironi, përshëndeste kryetari i Bashkisë, me dosje penale të mbyllura për procedurë) pashë dokumentarin e Veltronit për Berlinguer-in, politikanin më të spikatur italian të viteve 70-80. Njeriun që politikën nuk e kishte një profesion, por mision. Njeriun e madh dhe politikanin parimor e të papërlyer që ne nuk do ta kemi kurrë. Frymëzuesin e punëtorëve e studentëve. Njeriun që nuk u përlye kurrë, dhe që në funeral e përcollën mbi një milion italianë.
Italia, është vendi që ka nxjerrë një kastë të tërë mafioze politike që e dominoi për 40 vjet. Andreoti, është apoteoza e vet. Andreoti, që vdiq i qetë e i pastruar nga mëkatet në moshën e paqtë 94 vjeç. E pra, edhe pse janë të tëra indiciet që Andreoti ishte mafioz, kishte vrarë kundërshtarë e gazetarë, ai ia doli t’i mposhtë të gjithë.
Në politikën shqiptare unë shoh vetëm Andreotë dhe asnjë Berlinguer.
Gjasat janë që kjo kastë politike të na rrijë mbi kokë për dhjetëra vjet. Madje, si Andreoti të dalë përherë e larë, nga çdo gjyq e akuzë për korrupsion. E vetmja gjë që më ngushëllon është se në funeralin e tyre nuk do të ketë kurrë 1 milion vetë.
No comments:
Post a Comment