Monday, June 28, 2010

ÇFARË PO DËGJON KËTË ÇAST, FËMIJA YT?

Botuar te Shekulli, dt 27.06.2010



Ka ca ditë që nëpër cepa faqesh gazete del mbi ujë ndonjë lajm me gërma të vogla për ca muzikantë që bëjnë luftë me armë me njëri tjetrin.
Juve që ju ka shpëtuar si lajm, mund të shqetësoheni: Aleksandër Gjoka ka ngritur kallashin kundër Pirro Çakon??!
Mos u shqetësoni, nuk bëhet fjalë për ta, po për grupe hip-hopi. Dmth, shqetësohuni! Janë grupet që pëlqejnë fëmijët tuaj!

PARENTAL ADVISORY
Kjo është një shenjë mbi një album muzikor që në Amerikë tregon që ky album nuk mund t’u shitet minorenëve, sepse tekstet e këngëve janë të papërshtatshme. Nganjëherë shkruhet Explicit Lyrics.

Më rastis të dëgjoj vazhdimisht këngë, kryesisht të zhanrit hip-hop të cilat kanë tekste të dhunshme, shpeshherë aq shumë të dhunshme, sa në një vend tjetër të civilizuar (dmth, jo tek ne) autorin do mjaftonin ta fusnin në burg. Por jo, te ne autori merr famë e bëhet idhull.

Mjedisi i rrepit apo hip-hopit shqiptar po merr tendenca dhune duke tërhequr pas si fansa moshat e brishta që s’e kanë gjetur akoma veten.
Kjo dhunë ka kohë që ka marrë dhenë në blogje interneti, në youtube e facebook. Në tekstet e këngëve në mënyrë eksplicite flitet për vrasje e për asgjësim të x-it, sikurse në youtube mund të dëgjosh telefonata të inçizuara ku kërcënohet me vdekje njëri apo tjetri, apo në foto koncertesh mund të shohësh këngëtarë me pistoleta.

Normalisht, në Shqipëri jemi mësuar që kur dy vetëve u kruhen brirët, i lenë të merren me njëri tjetrin. Këtë gjë bën publiku, këtë bën media, këtë bën dhe policia.

Dhe, sikur të ishte vetëm një sherr mes 2 këngëtarësh, (a nuk u shkulën për flokësh Leonora e Adelina?) ndoshta nuk ia vlen të merresh gjatë me të. Por, tashmë kjo dhunë ka mbërritur te fëmijët.

TI JE MUZIKA QË DËGJON
Fansat e kësaj muzike janë fëmijët tanë adoleshentë.
Në vend që të mësonin ti binin kitarës, ose të mësonin not, basketboll, a të rrisnin pëllumba, (larg qoftë të lexojnë ndonjë libër), mësojnë që duhet vrarë dikush, kot, ashtu, se ashtu thotë kënga.
Kjo kulturë dhune, do prodhoj një brez çyryk nga mendja e të paaftë për të zgjidhur diçka në jetë jashtë mentalitetit të dhunës.

Dhe faji është yni. I yni, se nuk kemi mundur të prodhojmë modele për atë moshë që nuk jeton dot pa një idhull.
I yni, se ne e kemi krijuar kulturën e garipave.
Faji është i yni, sepse urrejtjen e perceptojnë që në kuzhinën e shtëpisë nga goja e prindërve.
I yni, sepse në shkolla i ushqejmë me rregullin e pashkruar që më i pasuri e më i forti fitojnë gjithmonë.
I yni, sepse nuk dimë as çfarë muzike u pëlqen fëmijëve tanë.
I yni, sepse i kemi lënë të rriten vetë, sikur të ishin jetimë. Mjaft që u japim lek për cigare e kafe.

Faji është yni, dhe mos kujtoni që fëmijët tanë do të vijnë të na akuzojnë një ditë, të na thonë: ju e kishit fajin. Jo, do na vrasin pa na lënë kohë të sqarohemi.

HIP-HOPI SI MUZIKË DHE SI TEKST
Hip-hopi nuk ka nevojë për shkollë muzike. Nuk ka nevojë të dish një vegël. Mjafton një MC që reciton dhe një tjetër që bën nc-nc-nc.
Gjëja që për mua ka vërtet vlerë në muzikën hip-hop janë tekstet. Tekstet e hip-hopit ka raste kur artikulojnë të vërteta sociale që të prekin. Edhe Tupac, vlerën e vërtetë e pati në ato tekste ku ngrinte problemet e shoëqrisë amerikane.
Ndonjëherë, tekstet e hip-hopit na thonë atë që politikanët nuk e thonë kurrë.
Një Tartë psh, do më pëlqente të artikulohej në stil MC.

Por, hip-hopin shqiptar rrallë e shoh të artikulojë probleme sociale. E shoh që të përpëlitet në tekste dhune pa objektiv, mbase me idenë që po të bëjmë ca tekste të fortësh, kalamajtë 14 vjeç do na adhurojnë. Dhe po ndodh.
Pavarësisht, se kjo muzikë nuk sjell asnjë vlerë veç dhunës e urrejtjes.

Hip-hopi do marrë vlerë kur të kapërcejë nevojën për tu bërë të famshëm duke manipuluar mendjet e papjekura me tekstet e të kthehet në një art që ka nevojë të shprehë jetën, dhe jo vdekjen.
Tupac thoshte “I’m too cool for this shit”.

NOTORIUS B.I.G. KUNDËR TUPAC
Në gjithë jetën time kam dëgjuar vetëm për hip-hopistë që vrasin njëri tjetrin, po kurrë për metalarë që vrasin njëri-tjetrin.
Më të njohurit janë Notorius B.I.G. dhe Tupac. I pari thonë, vrau të dytin. Fansat e të dytit thonë se vranë të parin. Të dy u vranë në moshën 25 vjeç.

Tupac u fut në burg 24 vjeç për përdhunim. Gjatë një sherri me armë mes tij e grupeve rivale një fëmijë u vra nga një plumb qorr. Kjo nuk e pengoi që të vazhdonte të ishte hero i turmave. Notorius B.I.G. u mor që i vogël me shitje droge.

Tupac, gjeti mënyrën më të thjeshtë për tu bërë i famshëm. Projektoi një imazh të dhunshëm në media e në tekstet e këngëve.
Megjithatë, stili i tij i të bërit P.R. nëpërmjet një imazhi dhune, mbeti. Dhe është nga më të suksesshmit. Funksionon dhe në Shqipëri.

DU HAST
Sot që ju jeni duke lexuar këtë Tartë, unë jam në Sonisphere Festival. Kam parë Rammstein të enjten e po pres sonte në mbrëmje the big four: Anthrax – Slayer – Megadeth – Metallica.

Nuk do të mund të shihni kurrë fansa të Metallicave duke vrarë me pushkë fansa të Megadeth. Thjesht, nuk ndodh!
Ti je muzika që dëgjon.

No comments:

Post a Comment